نبض ضعیف برجام/ زنگ هشدار به صدا درآمد
تاریخ انتشار: ۷ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۰۳۱۲۱
برای دولت بایدن، کنترل برنامه هسته‌ای ایران همچنان یک اولویت اصلی است. دولت بایدن دیپلماسی را کنار نگذاشته، اما «همه گزینه‌های روی میز است» نیز بخشی از این سیاست است.
در شرایطی که دولت بایدن می‌گوید که برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) «ماه‌ها» است که دیگر روی میز نیست، اما مقامات ایرانی می‌گویند که توافق هسته‌ای هنوز امکان پذیر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به نوشته تحلیل‌گر المانیتور، هر دوی این گزاره‌ها ممکن است درست باشد و طرف‌ها می‌توانند به سمت آنچه که بسیاری در غیاب برجام، توافق "کمتر برای کمتر" می‌خوانند، حرکت کنند.
در گفت‌وگوهای غیررسمی با مقامات ایرانی و سایر مقامات، ایده‌هایی درباره اینکه یک توافق پسا برجامی ممکن است به چه شکل باشد، نکته‌هایی آشکار می‌شود.
به عقب برنمی‌گردیم
یک درس سخت زندگی این است که نمی‌توانید به عقب برگردید. ایران پیشنهادی به میانجیگری اتحادیه اروپا برای بازگشت به برجام در تابستان گذشته را نپذیرفت و زمان آن گذشت. حتی اگر ایران اکنون به پیش‌نویس قبلی بله بگوید، واشنگتن ممکن است موافقت نکند.
روایت و اولویت‌ها برای دولت بایدن تغییر کرده است. اعتراضات داخلی در ایران و حمایت [ادعایی] از روسیه در جنگش با اوکراین، در صدر فهرست اولویت‌های آمریکا قرار گرفته است. مجلس نمایندگان به رهبری جمهوریخواهان و رئیس جمهور احتمالی جمهوریخواه در سال ۲۰۲۴ با رویکردهای سختگیرانه در قبال ایران، فضای سیاسی آمریکا را کمتر از همیشه برای توافق هسته‌ای مساعد می‌کند.
نبض ضعیف توافق در بروکسل
برای اتحادیه اروپا، مذاکرات هسته‌ای هنوز نبض ضعیفی دارد. بروکسل در قبال ایران سیاست دو مسیری دارد: از یک سو تحریم و فشار در مورد اعتراضات و روسیه و از سوی دیگر دیپلماسی در مورد برجام. جوزپ بورل، نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی در ۲۳ دسامبر نوشت که هیچ جایگزینی برای برجام وجود ندارد و افزود: «کسانی که غیر از این فکر می‌کنند، به سادگی خود را گول می‌زنند.»
بورل و حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران، به گفتگوهای خود ادامه می‌دهند که آخرین مورد آن در 19 فوریه بود.
زنگ هشدارتوافق برجام که در ازای لغو تحریم‌ها و آزادسازی دارایی‌های مسدود شده ایران، بازرسی‌ها و محدودیت‌هایی را بر برنامه هسته‌ای ایران اعمال می‌کند، در سال 2015 بین ایران و آمریکا، بریتانیا، فرانسه، آلمان، روسیه و چین منعقد شد. رئیس جمهور سابق آمریکا دونالد ترامپ سه سال پس از آن از این توافق خارج شد.
در همین حال هفته گذشته، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارشی مبنی بر غنی‌سازی اورانیوم در ایران به میزان [ادعایی] 84 درصد منتشر کرد -خلوصی که تنها 6 درصد کمتر از گریز هسته‌ای است. این گزارشی هشدارهایی را در غرب و اسرائیل درباره برنامه هسته‌ای ایران برانگیخته است و اینکه در غیاب محدودیت‌های برجام، این برنامه [از نگاه غرب] به سمت‌وسویی نامعلوم پیش می‌رود.
مالی در صحرارابرت مالی، نماینده ویژه ایران در دولت بایدن، هفته گذشته همراه با یک هیئت از مقامات برای گفتگوهای آمریکا و شورای همکاری خلیج فارس در عربستان حضور داشت و از شرکای آمریکا در خلیج فارس خواست تا موضع بازدارنده قوی‌تری علیه ایران اتخاذ کنند و مجدداً بر نگرانی‌های آمریکا در مورد مسائل حقوق بشری، ارائه [ادعایی] پهپادها به روسیه و سیاست‌های منطقه‌ای تهران تاکید کرد.
مالی همچنین یک سفر جانبی به عمان، تسهیل‌کننده طولانی‌مدت مذاکرات پشت‌پرده ایران و آمریکا، داشت.
ترافیک دیپلماتیکدر حالی که ایالات متحده، فعلاً برجام را در نظر ندارد، همچنان از لزوم دیپلماسی به عنوان بهترین رویکرد صحبت می‌کند. علاوه بر میانجیگری اتحادیه اروپا، به طور مرتب پیام‌هایی از طریق مقامات قطر، عمان، عراق و بریتانیا بین واشنگتن و تهران رد و بدل می‌شود.
به نظر می‌رسد بیشتر ترافیک دیپلماتیک مربوط به تبادل احتمالی اسرای آمریکایی و ایرانی باشد. مبادله آمریکایی‌ها احتمالاً منجر به آزادی سیامک نمازی، عماد شرقی و مراد طاهباز می‌شود که همگی در ایران زندانی هستند.
این مبادله، در صورت تحقق، شامل آزادسازی حدود 7 میلیارد دلار از وجوه مسدود شده ایران در بانک‌های کره جنوبی نیز می‌شود. طبق گزارش‌ها، قطر در حال کمک به میانجیگری سازوکار مالی این تبادل است که با توجه به تحریم‌های مالی و بانکی ایران، نیازمند مقداری هماهنگی است.
امید به توافق زنده استمقامات ایرانی که به شرط ناشناس ماندن با المانیتور صحبت کرده‌اند، می‌گویند که توافق با آمریکا و غرب در مورد برنامه هسته‌ای این کشور ممکن است همچنان امکان پذیر باشد، حتی اگر ضعیف‌تر از برجام باشد.
یک مقام ارشد ایرانی گفت: «ما هنوز به طور غیرمستقیم در حال مذاکره هستیم و برای مبادله آماده هستیم».
هیاهویی که با افزایش غنی‌سازی ایران به 84 درصد به راه افتاده است، ممکن است راهکار تهران برای به حرکت انداختن مذاکرات را متوقف کرده باشد. یا می‌تواند نشانه‌ای از حرکت آهسته ایران به سمت تشدید برنامه هسته‌ای باشد. یا هر دو.
یک مقام ایرانی دیگر گفت: «برجام در بن‌بست است. از منظر ما، این توافق زنده است و می‌توانیم آن را احیا کنیم. برجام فقط باید در مورد لغو تحریم‌ها و برنامه هسته‌ای ایران باشد و نه چیز دیگری.»
مذاکره جداگانه بر سر اوکرایناگر برجام به جایی نرسد - به گفته منبع رسمی - ایران به تعهد خود به عنوان عضوی از معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای یا NPT پایبند خواهد بود، به این معنی که اجازه بازرسی‌ها بر اساس توافق پادمان را می‌دهد، اما نه بازرسی‌ها و نظارت‌های اضافه تحت پروتکل الحاقی، که بخشی از برجام است.
در حالی که ایران مداخله در جنگ اوکراین را رد کرده، یک منبع ایرانی با اشاره به احترام ایران به حاکمیت و تمامیت ارضی اوکراین به المانیتور گفت که این کشور مذاکرات جداگانه‌ای را در مورد نقش ایران در مناقشه اوکراین با اتحادیه اروپا و اوکراین در نظر خواهد گرفت، اما جدا از مذاکرات هسته‌ای.
عادی سازی روابط منطقهایاین مقام مسئول گفت: «عادی سازی روابط با کشورهای منطقه اولویت ماست» که شاید نشانه دیگری از تغییر در سیاست‌های منطقه‌ای تهران خواهد بود. این مقام افزود برنامه فعلاً این است که عراق به میدان جنگ بین آمریکا و ایران تبدیل نشود. این مقام گفت: «عراق باید روابط خوبی با ایران داشته باشد و ما هیچ نگرانی در مورد روابط آمریکا و عراق یا عراق و شورای همکاری خلیج فارس نداریم. ما اختلافات خود را به عراق نمی‌کشیم.»
توافقنامه مرزی دریایی اسرائیل و لبنان با میانجیگری آمریکا را نیز می‌توان به عنوان سیگنالی از سوی ایران در نظر گرفت. اینکه ایران در برابر این مسئله سکوت کرده را نمی‌توان نادیده گرفت. مانند برجام، آن مذاکرات نیز سال‌ها در جریان بوده است.
درهای باز دیپلماسیبرای دولت بایدن، کنترل برنامه هسته‌ای ایران همچنان یک اولویت اصلی است. دولت بایدن دیپلماسی را کنار نگذاشته است، اما «همه گزینه‌های روی میز است» نیز بخشی از این سیاست است. تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا علیه ایران همچنان ادامه دارد. ایالات متحده و اسرائیل در مورد ایران به هم نزدیک‌تر شده‌اند، در حالی جدا از مسئله ایران، روابط واشنگتن و تل‌آویو به دلیل اختلاف بر سر ابتکارات قانونی کابینه راست‌گرای اسرائیل و تشدید تنش در مورد مسئله فلسطین متلاطم شده است.
گفتنی است، به جز اسرائیل، احتمالاً در آمریکا و سایر کشورهای منطقه اشتهای کمی برای حمله نظامی و تبعات آن وجود داشته باشد.
اگر مبادله زندانیان اتفاق بیوفتد، مکانیسم مالی این توافق می‌تواند آزادسازی تدریجی باشد، در صورتی که حسن نیت وجود داشته باشد و همه چیز در همه زمینه‌ها آرام باشد - هسته ای، روسیه، اصلاحات و منطقه‌ای-، ممکن از پس از آن نیز پیشرفت ادامه یابد. حداقل در حال حاضر. احتمال اینکه طرفین به گفتگو ادامه ندهند کم است.
همانطور که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا روز سه شنبه در آتن گفت: «بسیار از چیزها بستگی به این دارد که ایران چه می‌گوید و چه می‌کند و اینکه آیا با ما تعامل می‌کند یا نه».
اکوایران
منبع: ایران اکونومیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۰۳۱۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا جان توافق ایران و عربستان با ابتکار چین در خطر است؟/ پکن از ترس تحریم های ثانویه فروش نفت از تهران را کاهش خواهد داد/ دیپلماسی تلفنی چین میان ایران و آمریکا موفق بود
به گزارش جماران، اندیشکده چتم هاوس در گزارشی درباره تاثیر تنش میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم اسرائیل بر تلاش های چین برای برقراری صلح در منطقه نوشت:
حملات پهپادی و موشکی ایران علیه اسرائیل در 13 آوریل، و پاسخ متعاقب اسرائیل، ثبات آشتی عربستان و ایران را که چین در سال گذشته میانجی آن شده بود، زیر سوال برد: این حملات چشم‌انداز استراتژیک را به‌طور چشمگیری تغییر داده است، امنیت منطقه‌ای را دچار ابهام کرده و شهرت اخیر چین را به‌عنوان یک میانجی معتبر به بوته آزمایش گذاشته است.
پس از حمله هواپیمای بدون سرنشین ایران، پکن بی‌درنگ دیپلماسی تلفنی اضطراری را آغاز کرد تا از تضعیف توافق ایران و عربستان به دلیل وضعیت ناآرام در منطقه جلوگیری کند. وانگ یی، وزیر امور خارجه چین، پس از تماس با همتایان سعودی و ایرانی خود، «تأکید ایران بر هدف قرار ندادن کشورهای منطقه و همسایه» - اشاره ضمنی به عربستان سعودی و دیگر کشورهای خلیج فارس- را تحسین کرد. ممکن است تماس‌های مشابهی پس از حمله اسرائیل هم انجام شده باشد. در 19 آوریل، لین جان، سخنگوی وزارت خارجه علنا اعلام کرد که «چین با هر اقدامی که تنش‌ها را بیشتر می‌کند مخالف است.»
یکی از جنبه های قابل توجه واکنش چین ثبات آن بوده است. این کشور همچنان متعهد به حفظ منافع خود باقی مانده و همزمان از اسرائیل و آمریکا انتقاد کرده و خواستار کاهش تنش شده است. پکن مانند موضع خود در مورد تشدید تنش حوثی ها در دریای سرخ، دور جدید تشدید تنش را «سرریز» جنگ غزه می داند و نه کاتالیزور آن. این نشان می دهد که پایان دادن به درگیری غزه ممکن است یک اثر موجی ایجاد کرده و صلح و تنش زدایی را در سراسر خاورمیانه به ارمغان آورد.
این توضیح می دهد که چرا چین حمله 13 آوریل ایران را محکوم نکرد، بلکه آن را اقدامی دفاع از خود خواند. این کشور خود را درست در مرکز جنگ روایات قرار داده و به طور موثر ادعای دفاع از خود ایران را در برابر ادعای مشابه اسرائیل که برای توجیه مجازات دسته جمعی فلسطینیان در غزه استفاده می شود، قرار داده است.(اسرائیل همچنان حمله بی امان به غزه را دفاع از خود پس از ماجرای هفت اکتبر 2023 می خواند.)
چین در مبادلات خود با ایالات متحده نیز همین کار را انجام داده و از این کشور می خواهد که نقش سازنده ایفا کند و اسرائیل را در زمانی که واشنگتن از پکن خواسته بود تهران را از اقدام متقابل منصرف کند، مهار کند.
آشتی ایران و عربستان در خطر استنگرانی در مورد توافق عربستان و ایران زنگ خطر را در پکن به صدا درآورد. دو عامل کلیدی نگرانی های چین را برانگیخته است. اول، هدف راهبردی ایران در پشت انتقام‌جویی از اسرائیل، ایجاد یک پارادایم بازدارندگی جدید بود. ایران از سیاست جنگ در سایه و استفاده از نیروهای نیابتی که باعث می شد برخی عملیات های مدیریت شده را به راحتی انکار کند، فاصله گرفت. اسرائیل با حمله متقابل خود ( به اصفهان) در حال آزمایش خطوط قرمز ایران در حالی است که به دنبال مکانیزم امنیتی جدید برای جایگزینی مکانیزم شکسته شده در 7 اکتبر است.
پارادایم جدید ، ریسک پذیری تهران و تل آویو را افزایش می دهد و در نتیجه حملات تلافی جویانه را تشدید و سناریوی درگیری مستقیم را چه در حال حاضر یا بعد معتبرتر می کند. این رویارویی ممکن است به منطقه خلیج فارس هم کشیده شود و کشورهای این منطقه (به ویژه عربستان سعودی) را وادار کند تا مواضع امنیتی خود را مجدداً تنظیم کنند. آنها ممکن است به این نتیجه برسند که ممکن است دوستی بی پروا با ایران خطرات بیشتری نسبت به منافع آن داشته باشد. ریاست جمهوری دوم دونالد ترامپ در ایالات متحده می تواند این روند را بیشتر تسریع کند.
عامل دوم، پیشرفت کندی است که توافق عربستان و ایران از زمان امضای آن در یک سال پیش داشته است. این سازوکار همچنان بر مسائل امنیتی متمرکز بوده و نتوانسته به بررسی فرصت های اقتصادی و فرهنگی ادامه دهد.
یکی دیگر از عوامل مرتبط، تلقی اسرائیل از این معامله به عنوان یک تهدید مستقیم و تمایل بالقوه برای از بین رفتن آن است. اسرائیل ممکن است دوستی ایران و عربستان را بی تاثیر بر روند عادی سازی رابطه خود با عربستان سعودی تلقی نکند، همانطور که ایران با شک به تشکیل ائتلاف امنیتی عربی-اسرائیل تحت حمایت ایالات متحده نگاه خواهد کرد. مطالب درز داده شده به مطبوعات اسرائیل بر مشارکت قابل توجه عربستان و امارات در سیستم دفاع جمعی که تقریباً همه موشک‌ها و پهپادهای ایرانی را در 13 آوریل سرنگون کرد، تأکید کرد، اگرچه این موضوع بعداً توسط ریاض و ابوظبی تکذیب شد.
برای چین، چنین سناریویی خطراتی را برای امنیت انرژی این کشور ایجاد می کند و چشم انداز پکن را برای چارچوب امنیتی جدید در خاورمیانه تیره و تار می کند. یکی از ستون های این مفهوم ایجاد یک پلت فرم گفتگوی چندجانبه در منطقه خلیج فارس تحت ابتکار امنیت جهانی است. چشم انداز چنین کاری می تواند به راحتی با تشدید آشفتگی های منطقه ای تضعیف شود.
جاه طلبی های چین برای محدود کردن نفوذ ایالات متحده بر کشورهای خلیج فارس نیز می تواند معکوس شود. بزرگترین درس برای کشورهای خلیج فارس از دخالت مستقیم ایالات متحده در دفاع از اسرائیل در برابر حمله ایران این است که وقتی فشار وارد می شود، تنها ایالات متحده توانایی ارائه کمک های امنیتی قابل توجه به آنها را خواهد داشت.
با این حال، یک درس دیگر این است که در حالی که ایالات متحده منافع خود را برای دفاع از اسرائیل به خطر انداخته ، ممکن است این کار را برای آنها انجام ندهد. اما واقعیت این است که تصور در خلیج فارس و منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا این است که اسرائیل قادر به تکیه بر توانایی های خود در سناریوی جنگ با ایران نبود.
این چه معنایی برای نقش منطقه ای چین دارد؟ این فرض چین را با فرصت‌ها و چالش‌هایی در تلاش برای ارتقای خود به‌عنوان یک میانجی مسئول و اصول محور در منطقه مواجه می‌کند. تصور رایج در خلیج فارس از 7 اکتبر این است که ایالات متحده متحد اصلی اسرائیل است، این مسئله شک و تردید در مورد قابلیت اطمینان به واشنگتن را در میان کشورهای عربی منطقه دامن می‌زند و انگیزه‌ها را برای عربستان سعودی برای متعهد شدن بیشتر به کاهش تنش با ایران افزایش می‌دهد. بی اعتمادی به ایالات متحده همچنین ایران را تشویق می‌کند تا توافق خود با عربستان را منفک از تغییر در استراتژی رویارویی خود با اسرائیل پیگیری کند.
جبهه واحد دیپلماتیک آمریکا و کشورهای اروپایی که پس از حملات ایران، از جمله با افزایش تحریم‌ها علیه ایران با اسرائیل تشکیل شد، شراکت تهران با چین و روسیه را نیز تحکیم می‌کند. با این حال، این بحران محدودیت‌های چین را در حفاظت از توافق میان تهران و ریاض، فراتر از درخواست از ایران برای تنش‌زدایی و ارسال پیام‌هایی بین ریاض و تهران آشکار کرده است. این تا حدودی به دلیل نقش چین به عنوان یک تسهیل کننده صرف است، نه یک میانجی یا ضامن توافق به سبک و سیاق غربی ها .
دلیل دیگر نفوذ اقتصادی چین است. چین تحت هیچ شرایطی قدرت اقتصادی خود را برای مجازات هر یک از طرفین در صورت نقض مفاد توافق به کار نخواهد گرفت. از منظر چین، تحریم‌ها ممکن است در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا نتیجه معکوس داشته باشند چرا که نوسان های این منطقه می تواند مستقیماً به منابع انرژی چین ضربه بزند.
چین به تلاش برای برقراری ثبات در شمال آفریقا و خاورمیانه ادامه خواهد داد. از آنجایی که ایالات متحده در حال سفت کردن پیچ تحریم صادرات نفتی ایران است، خریدهای چین از ایران تا پایان سال جاری کاهش می یابد تا از تحریم های ثانویه آمریکا در امان بماند. از قضا، این می‌تواند تعادل چین بین ایران، عربستان سعودی و اسرائیل را آسان‌تر کند، زیرا این تصور را کاهش می‌دهد که پکن در حال حمایت مالی از استراتژی دفاعی ایران با خرید نفت از این کشور است.
در سناریوی تیره و تار درگیری گسترده‌تر، می‌توان انتظار داشت که چین همان الگوی بازی را که در جریان حملات حوثی‌ها در دریای سرخ اجرایی‌کرد، اعمال کند: یک اقدام موازنه‌سازی دقیق با هدف نهایی حفاظت از منافع اقتصادی خود و در عین حال انتقاد از آمریکا و اسرائیل.
تداوم بارندگی‌ها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد